วันนี้ขอระบาย บ่นให้เมียแบบจริงจังสักหน่อย
นี่ก็ช่วงวิกฤตโควิท วิกฤตของครอบครัวผมกับเทอ
เทอคนนี้ ก็ตามใจผมมาโดยตลอด ผมเอ่ยอะไร เทอไม่เคยบ่น ไม่เคยห้าม ที่นาของเทอ ผมขอเทอเอาไปเข้าแบ็งค์ เทอก็ตามใจผม เงินขายของร้านกาแฟ เทอว่าจะไปจ่ายหนี้ธนาคารส่วนหนึ่ง ผมก็ขอเทอไว้ก่อน สุดท้ายผมก็เบิกเทอ ยืมเทอมาลงทุนสตูดิโอ และอื่นๆอีก ไม่รู้จะได้ทุนคืนเมื่อไหร่
คนมาแต่ไสอีก ผมรับไว้ เทอก็ทำหน้าที่จัดหาผ้าห่มให้ คนตกรถลา ผมขอเงินเทอส่งค่ารถคนเหล่านั้น เทอไม่เคยไม่ให้
เราทั้งสอง ช่วยเหลือชาวบ้านผู้เดือดร้อนด้วยกันมาตลอด แม้กระทั่งเวลาผมมีคดีจะไปทำคดี เทอจะถามตลอด รถมีน้ำมันไหม
ผมมาคิดอีกที ผมก็ยิ่งสงสารเทอ ในช่วงโควิทนี้ ที่เทอต้องมานั่งงกๆตอบขายของออนไลน์ดึกๆดื่นๆที่ผมมอบให้เทอเป็นแอดมินในเพจนี้ขายของอีกคน กว่าที่เทอจะได้สิบได้ร้อย ผมก็สงสารเทอ
ขอบคุณเทวดาฟ้าดิน ที่ผมได้มาเจอภรรยาดีๆ คู่ชีวิตดีๆที่เข้าใจผม ที่ยืนเคียงข้างผมทุกๆการต่อสู้
ผมกับเธอ ตอนนี้เราก็เจอวิกฤตด้วยกัน ร้านกาแฟที่กู้มา ตอนนี้ ก็ปิดลง หนี้ธนาคารก็ต้องใช้ ลูกน้องก็ต้องดูแล เราทั้งสอง ต่างช่วยกันหมุน ช่วยกันหา แต่อย่างน้อย เราทั้งสองก็คิดหากินสุจริต ไม่ไปแดกเงินภาษีประชาชน
ปีนี้ วันนี้ 19.ก.ค. วันเกิดของเธอ
ผมก็ขออวยพรเทอให้สุขภาพแข็งแรง เข้มแข็งไปด้วยกัน ขายปลาส้มของฝากเสื้อยืดหรืออื่นๆดีๆขึ้น
สักวัน หากฟ้าเปิด คงเป็นวันของเรา
สุขสันต์วันเกิดนะที่รัก @jira seebura
Search